Jahoewahahahahaaaaaaaaaaaaaaaa!

Hij is er!!! De container!! En niet alleen op het eiland maar gewoon : hier voor de deur! Sterker nog: ik tik dit bericht terwijl ik......ik kan het bijna niet geloven......met de laptop op de bank hang!

Woensdagmiddag hoorden we dus dat de container er wel was maar dat ze, vanwege een kapotte kraan, de container niet op hun wagen konden laden. Toen ze belden werd ik verschrikkelijk boos maar 's avons in bed deed mijn hoofd opeens "plop" en werd ik echt zooooo enorm woedend. Owen had donderdagmorgen een kinderfeestje en nadat ik hem daar heen had gebracht, ben ik gelijk doorgereden naar de verhuisservice hier. Ik heb naar de manager gevraagd en haar meegedeeld dat ze nu te ver waren gegaan. Al die tijd konden we de container niet sneller hierheen halen omdat hij in Trinidad, Venezuela of op open zee was (en ik kan best goed zwemmen ;-)) maar nu stond de container gewoon op het eiland en was ik het zoooo zat. Vooral omdat ik hier en daar had begrepen dat door de carnaval ze gewoon geen wagens (die worden allemaal gebruikt in de Gran Marcha) en geen mensen genoeg hadden (die willen allemaal met hun kater een paar dagen uitslapen...). Ze hoorde me vriendelijk aan maar bleef volhouden dat het niet mogelijk was om sneller dan "misschien" zaterdag te komen.....Ik zag de bui al hangen: ze werken namelijk niet op zaterdag dus het zou wel na het weekend worden. Uiteindelijk heb ik gezegd dat ik met mijn rechtsbijstandverzekering heb gebeld en nu alle gegevens van de hele vertraging zwart op wit wilde hebben. Ik zat dus met een schriftje op schoot "dus u zegt dat de kraan nu stuk is, van welke maatschappij is die kraan en wie is de kontaktpersoon?" en dan schreef ik maar weer in het schrift..."wilt u uw naam even spellen.." "om hoe laat kreeg u een telefoontje over het probleem..." enzenz. Toen ik daarna ook nog zei dat ik hierna naar de douane zou rijden om e.e.a te verifieren, ging ze een aantal telefoontjes plegen. Na een half uurtje kwam ze terug en zei dat, wat een wonder, de kraan gemaakt was en, oja, uw container staat gewoon al hier op het terrein......."plop" deed m'n hoofd weer maar ik vroeg haar heel rustig hoe laat ze de container zouden komen afleveren die middag en tot mijn verbazing antwoorde ze"vanmiddag na 1-nen.....". Het was inmiddels half 12 dus ik heb haar een hand gegeven en gezegd dat als het weer een loze belofte was dat ik morgen terug zou komen en dat er dan echte problemen zouden ontstaan (jaja, de mafia is er niets bij haha..).

Liam-Popeye en ik sprongen in de auto, hebben samen thuis de slaapbank naar buiten getild, de luchtbedden leeg laten lopen (thrillseekers he) en snel Owen opgehaald. Om 1 uur zaten we er helemaal klaar voor en we bleven elkaar moed inspreken "nu komen ze echt, he mam, je was zo boos...." of "kijk, een witte vlinder, die brengt geluk dus nu komen ze zeker...". Owen en Liam liepen elke keer naar het begin van het park om te zien of de vrachtwagen er al aankwam. En toen opeens.........jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa........kwam er een verhuiswagen met daarachter een vrachtwagen met een enooooorme container!!!!!!! YEHES!!!! Het is die van ohoooooons!!! De 4 verhuizers stonden best een beetje raar te kijken toen we ze joelend en juichend voor ons hek lieten stoppen.

Owen begon zelfs even te huilen maar toen er eentje hem de "boks" gaf (jeweetwel: gabbers onder elkaar;-) werd hij snel weer stoer en ging dapper meehelpen. Een verhuizer tilde hem af en toe ondersteboven en vroeg hem of hij een speelgoeddoos vast voor hem moest openmaken. Owen had er een vriend bij en ik vraag me af of jullie hen hebben horen schreeuwen bij het openen van de eerste doos ;-).De verhuizers waren onzettend aardig en hebben alle grote spullen in elkaar gezet. Dus opeens hadden we een lading stoelen om op te zitten, een bank om te hangen, een grote tafel om aan te eten, kasten en natuurlijk last but zeker niet least: een heeeeeeeeerlijk bed om in te slapen. Ze hadden zelfs de halfhoogslaper van Liam in elkaar gekregen maar waar ik helemaal bewondering voor had is dat ze Owen's stapelbed (van Ikea, zegt genoeg;-) met wel duizend schroefjes, boutjes, stangen en lossen delen helemaal goed in elkaar kregen zodat ook zij dus eindelijk weer in hun echte eigen bed konden liggen. Ze vonden het zo gezellig :-) dat ze tot 7 uur zijn beziggeweest. Daarna zijn we snel Peter van z'n werk gaan halen (ja, hij heeft overgewerkt maar toen hij hoorde dat zij alles in elkaar aan het zetten waren terwijl hij daar zat zei hij vooraaaal niet te haasten ofzo , hoor....haha). Natuurlijk gestopt bij de Burger King, snel een vette hap naar binnen en uiteindelijk waren we rond half 9 thuis. De kinderen "mag deze doos open??" waren helemaal hyper en ik had ze beloofd omdat het toch vakantie was, ze mochten opblijven hoelang ze maar wilden. Bij Peter en mij ging het lichtje uit om half 11 maar als het aan de kinderen had gelegen.....

Nu staat het hele huis vol met dozen en elke keer als ik er eentje openmaak, heb ik een soort van sint-kerst-verjaardagsgevoel ;-). Het is echt super om je eigen spulletjes weer te zien en ik kan blij worden van de stomste dingen...Ik denk dat het nog wel even gaat duren voordat alle dozen zijn uitgepakt en alle zooi hier weg is maar voorlopig kijken we daar niet naar en genieten alleen maar. Bovendien passen we ons graag aan het tempo hier aan wat het uitpakken betreft manjana-manjana..;-)

Nou, ik ga me nog even aan een paar dozen wagen, ik denk dat ik wat borden, bekers en bestek enzo ga opzoeken zodat we straks een keertje thuis gezellig buiten kunnen eten. Iedereen bedankt voor de opbeurende mailtje en reacties! Ondertussen vermaken Owen en Liam zich uitstekend en hebben zij al aardig wat dozen opengemaakt….

Groetjes van de blije Schoontjes! :-)

Einde carnaval en vakantie voor de kids

Op Curacao is carnaval het feest van het jaar! Iedereen leeft er naar toe en een heleboel mensen bezoeken allerlei georganiseerde carnavalsfeesten in de week voor de Gran Marcha (=grote optocht). Alleerst wordt de Tumba-koning gekozen: Via verschillende voorrondes wordt er uiteindelijk in een finale beslist wie zich de Tumba-koning van dit jaar mag noemen. Een soort Idols voor carnaval dus....Hieronder een uitleg die ik op een blog vond:

Een tumba is gekoppeld aan Karnaval en wordt breed gedragen onder de eilandbewoners. Zelfs in Nederland zaten aardig wat gezinnen snachts aan de buis gekluisterd om het live 'mee te maken". Tumba vertelt over maatschappelijke 'issues' die vaak iedereen aangaan, maar het kan ook gewoon gaan over 'vandaag gaat het dak eraf!'. Een van de regels is wel dat de tumbero het karnaval noemt in zijn tekst. Tumba is diep geworteld in de cultuur van de 'yiu di Korsou nan', terug te voeren naar de tijd van Tula. De jury is uiterst kundig in het beoordelen van de 'band'. Ze beluisteren of de band wel 'in tune' speelt met het juiste ritme en juiste aantal slagen/tonen. Tumba wordt gespeeld in een vrij hoog tempo door vele instrumenten, die je in de clips kunt zien. De klanken van die instrumenten worden vlak achter elkaar of tegelijkertijd gespeeld in dat hoge tempo, met een regelmatige diepe bas er doorheen. Maar het is altijd harmonie, de klanken vormen samen een aaneenschakeling van verschillende instrumenten met hoge/lage/scherpe klanken die als een groep paarden, rennend over een weiland, door de speakers naar buiten komt. De hoeven van die paarden zouden dan allemaal het geluid van de verschillende instrumenten moeten maken. Soms dan stoppen de meeste instrumenten even met spelen, en blijven de drummers met een lichte tik wel spelen terwijl de tumbero het publiek toezingt met een aantal speerpunten van zijn tekst. Daarna joinen alle andere instrumenten weer met z'n allen tegelijkertijd waarbij de trompetten met een lange toon van 2 seconden het hardste blazen. Op dat moment beginnen de paarden weer met zijn allen te rennen, in harmonie en in overeenstemming met elkaar, waarbij soms een paard in de lucht springt, dat zou dan een uithaal zijn van een trompet.Het is pure muziek om op te dansen met veel instrumenten die samenspelen.

Tumba daar ben je mee opgegroeid, telkens als je Tumba hoort denk je aan Karnaval en zorgeloos dansen en samen zijn. Mooi is het wel om te zien als iemand Tumba niet kent en er wel van is gaan houden door de heerlijke ritme en de vaak sterke teksten van de toppers. En natuurlijk de hele happening rondom het finale-festijn en natuurlijk uiteindelijk de Gran Marcha!Mij geeft Tumba een blij gevoel, je krijgt automatisch zin om te dansen (bij een goede Tumba), vaak gaan de handen in de lucht, mensen lachen en zijn blij als ze op Tumba dansen, je neemt kleine stapjes en beweegt met je heupen van links naar rechts. Bij een tumba hoor je o.a. veel zware bassen, trompetten, congo's etc. Ik kan zeggen dat een tumba ervoor zorgt dat ik mij blij en uitgelaten voel. Het geeft, zoals ik al zei, een gevoel van samenhorigheid. Probeer het zo te zien: Je bent als kind met Kerst samen met je familie heerlijk bij de Kerstboom en je staat op het punt een groot kado uit te pakken, en wanneer je het uitpakt blijkt het net dat ene te zijn wat je zo graag wilde hebben. Die 'happy feeling' die je hebt op dat moment is misschien vergelijkbaar met het gevoel dat Tumba je geeft en het beleven van Tumba Festival. Je leeft er echt naartoe!

Zoals je ziet: de verkiezing op zich is al een hele happening! Daarna volgen er allerlei optochten zoals de kinderparade, teensparade en de Gran Marcha van afgelopen zondag. Nadat we vorige week te vroeg waren en erg lang moesten wachten, besloten we dit weekend bijna 2 uur later een plekje te zoeken langs de route. Dat bleek een goede beslissing want de tocht was nog niet langsgekomen.... En, we leren snel ;-), we hadden dit keer ook stoelen voor onszelf meegenomen. Mooi plekje uitgezocht, wij op de stoel, kinds op de koelboxen, lekker koud drankje uit de koelbox, chippie erbij, vrolijke mensen om ons heen....kortom: de optocht kon beginnen. En dat was me er eentje: Allerlei mooie kostuums, veel kleur, glitters, leuke thema's, harde ("wahat zeg je???") muziek en vooral........lang! ;-)). We hebben meegedanst, lekker gezeten, meegzongen, weer even gezeten en na ruim 3-eneenhalf uur hebben we opgegeven.......jaja, echte nuchtere Hollanders, he ;-)). Het was echt heel leuk om mee te maken maar na ruim 3 uur was het wel genoeg voor ons in de hitte, al dachten de mensen om ons heen er (gelukkig) anders over....Wij hebben de zondagavond afgesloten met een roseetje en pizza aan ons zwembadje en dat beviel ons best ;-). Peter had maandag een verplichte vrije dag dus we konden ook nog rustig aan doen. Als je nu denkt dat voor de Korsou-naren de carnaval (en vooral het feesten!) er ook opzat dan heb je het mis. Er waren nog allerlei afscheidsparades en de laatste en grootste was op dinsdagavond. We zijn er niet heengeweest maar dat schijnt ook heel leuk te zijn: niet zo heet en een parade met allerlei lichtjes. Ach ja, hebben we volgend jaar ook nog wat te doen ;-))

We hebben natuurlijk nog foto's gemaakt dus hier volgen er een paar:

En twee filmpjes.....er mag gedanst worden ;-)
Laatste nieuws over onze container.......hij zou morgen tussen 8 en 9 of tussen 1 en 2 komen maar ik word net gebeld........neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.......nu is de kraan om hem te lossen weer kapot.........hij komt dus morgen sowieso niet......we storten even in ;-((.......toch nog een flinke kater na het carnavalweekend ;-)

Feest op school, kindercarnaval en een klein feestje....

Afgelopen zaterdag hadden we op de school van de kinderen een pleinfeest. Het thema was "Hartjesfeest" in verband met Valentijnsdag en aan alle kinderen werd gevraagd of ze in het rood/wit of roze wilde komen. En ja , hoor: zelfs in onze handbagage hadden we een rood shirt voor de kinderen bij ons....De kinderen verzamelden allemaal op het grote plein en liepen met z'n allen onder het luid zingen van Marco Borsato's "Rood" dansend en wel het schoolplein op.

[Liam naast "beetje vriend'Jacob, meester David loopt achter met wit shirt en hartje op z'n wang..]

[jaaaa, het dansje was goed geoefend...]

[Owen is nog net te zien achter de vleugels van z'n juf Monique]

Eenmaal op het schoolplein aangekomen mocht ik een uurtje achter de bar helpen (neeee, ik ben nog geen OR-lid ;-)) en heb zelfs Barry Hay aan een biertje en witte wijn geholpen....

Voor de kinderen was er van alles te doen: Mastklimmen, de geheime hartjeskamer (leuk idee: in de gymzaal, blinddoek om en dan in het donker op elkaar vertrouwend kruipend over een hindernisbaan met matten, banken en netten met alleen een gymtouwtje waar je je beiden aan vast moet houden, af en toe spuit er iemand water met plantenspuit of kietelt op je been...spannend!!), blikgooien, sjoelen, grabbelen, over een waterbaan springen, met kabelbaan naar beneden ssssjoef....,

[Liam in volle actie!]

elkaar met kussens proberen van een boomstam te gooien:

[Wie van de broertjes is sterker?? ;-)]

met enoooorme bokshandschoenen op een springkussen proberen te boksen,

[gaaaaaaaf, volgens Liam...]

, springkussens, darten, spijkerbroekhangen en nog veeeeel meer.......En dan tussendoor poffertjes, popcorn,

een frikandel, sate maar ook heerlijke pasteitjes en andere plaatselijke lekkernijen eten.....Kortom: een heerlijk uitje en supergeslaagd feest!

Daarna was het weekend nog niet om want inmiddels is op Curacao het carnaval losgebarsten. Er zijn (van horen zeggen en de krant lezen) iedere avond zg. Jump-Ins, enorm grote carnavalsfeesten. Volgende week is de Grand Finale met een enorme optocht maar vandaag was de zg. Kindercarnavalsoptocht. De halve stad is afgezet en wij hadden een tip van Peter's collega gekregen waar de auto neer te zetten en waar het beste was te gaan staan. Het zou beginnen om 13.00 uur dus wij zaten natuurlijk keurig op tijd klaar.

Maarrrr, na goed Curacao's gebruik begon het ruim een uur later. Wat een optocht! Heel veel kinderen met heel veel gekleurde outfits liepen voorbij......Owen en Liam mochten vooraan op hun koelboxjes zitten en hebben hun ogen uitgekeken. Veel muziek, dansende en swingende mensen en kinderen (dan zitten onze heupen wel weer erg vast, hoor ;-)), erg warm en heel veel water drinken....

En dan last maar zeker niet least: in de titel stond al "klein feestje"....Nee, de container

is er nog steeds niet ;-(. Na veel heen en weer gemail en gebel hebben we uiteindelijk een hotelvergoeding voor een week gekregen van de verhuismaatschappij. Nu wilde we (maar vooral ik ;-) heeeel graag op een bed slapen enzo maar de kids hadden eigenlijk niet veel zin in weer een verhuizing. Ook zaten, vanwege het carnaval, heel veel hotels en appartementen hier in de buurt van school best wel vol en bovendien verwachten wij de container diep in ons hart volgende week nog niet dus hebben we uiteindelijk de vergoeding gebruikt om een slaapbank te kopen......dus ik heb afgelopen nacht op een echt bed geslapen!!! Als dat geen feest is! De kinderen hoefden geen bed "ik slaap heerlijk op het luchtbed" maar wilden liever in plaats daarvan speelgoed dus hebben ze een kabouterdorpje uitgezocht. Daar hebben ze inmiddels al heel veel plezier van gehad. Als het goed is (slag om de arm, zou kunnen, misschien...) komt de container nu 21 februari aan, midden in de carnaval, en zijn ze van plan (misschien enzo natuurlijk) hem de 24e hier af te leveren. De kinderen hebben dan ook een week vakantie dus dan komt mooi uit......als ze komen ......;-)

Kortom: we hebben een heerlijk weekend achter de rug waar we zeker weer een halve week op kunnen teren zonder te balen van onze nog niet aanwezige spullen! haha.....

Liam's zwemles

Alhoewel we eerst wilden wachten totdat de spullen er zijn en alles een beetje op orde hier is, heb ik Liam uiteindelijk toch maar vast opgegeven voor de zwemles. Hij had in november nog z'n A diploma gehaald en gaat hier dus op voor z'n B diploma. Je kunt hier dus gewoon het ABC zwemplan volgen. Ook zijn er zwemlessen in zee, dat is met duiken vanaf de steiger en zwemmen door een hoepel, het gevreesde gat in Nederland.... ;-)). Maar goed: ik hoorde van een moeder van een vriendje van Owen waar zij altijd gingen dus daar zijn we een kijkje gaan nemen. Het is bij Trupiall Inn , een vakantiecomplex. Zag er allemaal leuk uit dus ik heb Liam direct opgegeven en hij is dus afgelopen woensdag begonnen.

En dat was geweldig: Owen en ik zaten heerlijk op een ligstoeltje met een glaasje fris naar Liam's zwemkunsten te kijken.....

O ja, Liam vond de les ook erg leuk ;-)). Wat een verschil met boven in de Boetzelaer zitten, zeg....Okee hier was het ook warm maar gelukkig lagen we een stukje in de schaduw..hahaha...In Monster hadden andere Petra en ik alleen de laatste les gevierd met een wijntje (was wel gezellig!) maar hier hoort een roseetje er bijna bij ;-)))

(Owen heeft heeeeeel veel foto's gemaakt ;-))

Voor de rest weten we nog niet zoveel over onze container. Het enige wat we weten van de manager van het verhuisbedrijf is dat er van alles is misgegaan......maar dat begrepen we zelf ook al ;-). In elk geval: ze zijn hun best aan het doen om alles nu zo snel mogelijk hier te krijgen (zeggen ze...).

De t.v. aansluiting wil trouwens ook niet zo goed lukken. Ik was langs het kantoor geweest voor de aanvraag en kreeg, na het invullen van allerlei papieren en het betalen van 400 guldens, een afspraak op.........4 mei tussen 8 en 12 uur. Ik daar nog een beetje protesteren enzo maar die mevrouw zei dat ze achterstanden hebben en werkte me zo naar buiten door het volgende nummer te roepen ;-). Toen ik het aan Bep vertelde is ze gaan bellen en had ze een nieuwe afspraak gemaakt voor......afgelopen maandag. Er kwamen twee monteurs langs en die bleven in hun auto zitten. Ik er snel naartoe voordat ze weer wegreden. Ze vroegen waar de mast stond (niemand vertelt het je maar je moet zelf een grote mast neerzetten waar zij dan een antenne aan kunnen hangen). Gelukkig had Henk (de verhuurder) een nieuwe mast neergezet en helemaal klaargemaakt voor de installatie van de antenne. Ze keken er even naar en zeiden dat ze alleen maar een kleine antenne bij zich hadden en er hier een grote nodig was....Ze wilden alweer instappen dus ik heb nog gevraagd wanneer en of ze een grote antenne hadden maar dat wisten ze niet....zucht... Kortom: ik heb alweer de hele week gebeld met TDS maar helaas nog geen antwoord om een nieuwe afspraak te maken. We missen trouwens de tv niet echt maar omdat de spullen er nog niet zijn leek het ons wel leuk om 's avonds even op de grond te ontspannen voor de tv. En dat de kinderen misschien een keertje Disneychannel of Nickolodeon konden kijken. We kijken trouwens weleens op de laptop op uitzending gemist en hebben veel kinderfilms op DVD in de handbagage meegenomen dus dat kunnen ze wel zien......

Sinds gisteren heeft Owen een hyves account dus daar vermaakt hij zich ook wel weer even mee. Liam heeft wat meer pech want zijn DS doet het niet meer! Aaaarghh, jullie kennen hem, he ;-))

Het ligt gelukkig niet aan het apparaatje zelf maar aan het kaartje want Owen's kaartje werkt wel in zijn DS. Als we onze desktop eenmaal hebben kunnen we kijken wat precies het probleem is tot die tijd mag hij van Owen af en toe op zijn DS...pfieuw....;-)))

Het is gelukkig wel weer zonnig en de regenbuien, als ze er al zijn, vallen weer gewoon 's nachts, zoals het hoort..haha......

Het regent, het regent......

Afgelopen zaterdag was het vreselijk slecht weer. Het begon eigenlijk vrijdag al met wat regenbuien. Wij gingen zaterdag op pad om een paar gordijnen te scoren (saaaaai maar zo klinkt het leuker ;-)) en op de terugweg begon het te regenen. Eerst leek het nog wel te gaan maar toen het eenmaal goed losbarstte moesten we zelfs de auto aan de kant zetten omdat we helemaal niets meer konden zien. Ook begon het te onweren en dat bleef maar doorgaan. Uiteindelijk zijn we stapvoets naar huis gereden en over een stukje waar we normaal 20 minuutjes overdoen, hebben we nu meer dan een uur gedaan. We zouden die avond uit eten gaan met Peter's manager en zijn vrouw maar na overleg hebben we besloten dat nog maar even uit te stellen. En dat was maar goed ook want gisteren stond in de krant dat er een record was gevestigd: de meeste regen op 1 dag in januari! Hebben wij maar toch mooi weer meegemaakt.....haha....

Zondag hebben we onze eerste visite ontvangen: Ellen en Brigitte uit 's Gravenzande. Ik ken Ellen nog van de zwangerschapsgym van Owen. Zij kwamen 6 dagen "chillen op de Antillen" en kwamen op donderdagavond aan. Natuurlijk verwachtten zij lekker mooi weer en dan was er dit...Maar daardoor hadden ze wel tijd om gezellig ons huis te komen bewonderen en een bakkie te komen doen. Helaas zijn onze spullen er nog niet maar daar vertel ik zo nog wel over.... Ondanks de regenbuien hebben we lekker buiten onder onze afdak en was het hartstikke leuk om visite te krijgen. Maandag en vandaag was het weer weer als vanouds dus ze konden toch nog rood verbrand terug in het vliegtuig. We hebben net om half 7 gezwaaid vanuit de tuin naar een Martinair vliegtuig dus ik neem aan dat ze ons gezien hebben.....

Voor de komende vakantiegangers: de regentijd schijnt hier te zijn vanaf oktober-november tot januari maar wij zijn hier vanaf 27 december en hebben er nog weinig van meegekregen (behalve afgelopen zaterdag dan, he). Het regent wel in de nacht af en toe maar dan is het 's morgens weer warm en droog. De regen is wel goed voor onze tuin, water is hier best duur dus nu hoeven we ons zwembad ook niet bij te vullen ;-))

En dan ons container-drama........Onze spullen zijn op 23 december thuis opgehaald om verscheept te worden. Uiteindelijk is het schip pas op 12 januari geladen en op 14 januari pas gaan varen. Ons is verteld dat het schip na de kerst weg zou gaan dus na veel mailen e.d. hoorden we dus uiteindelijk dat de spullen "gewoon" 3 weken op de kade zijn blijven staan......

Maar goed: niets alles loopt zoals gepland dus uiteindelijk hoorden we dat het schip hier afgelopen maandag de 2e aan zou komen. Wij hebben voor een van deur tot deur verhuizing gekozen in de veronderstelling dat dat dan ook in Monster ophalen is en hier naar binnen brengen. Uiteindelijk blijkt dat we allerlei douaneformulieren hier bij de plaatselijke agent nog moeten regelen en inleveren. Geeft niets, ik heb 's morgens toch nog niet veel om handen dus we zijn uiteindelijk met alle juiste verzamelde papieren naar de rederij gereden. Daar bleek dat de container pas op maandag 9 februari hier aan huis afgeleverd kon worden omdat zij al met de vrije dagen van mensen voor het carnaval zaten....Wij de situatie uitgelegd, dat we al die tijd al op luchtbedjes slapen , kleine kinderen enzenz.....en de mevrouw zou gaan proberen om ons voor het weekend te krijgen. Peter heeft iedere dag gebeld (m'n beltegoed was al eerder op ;-)) en maar vragen of het al gelukt was. En ja, hoor; de aanhouder wint, ze zouden a.s donderdag de 5e komen!!! Owen had al een aftelkalender gemaakt voor boven z'n bed en kraste iedere dag een vakje weg.......En nu komttie: Afgelopen maandag belt die mevrouw met de douane om onze container snel in te klaren maar toen bleek dat het schip er helemaal niet was! Na heen en weer bellen en navraag blijkt het schip nu in Trinidad te zijn.....snif......En nu? Wisten we het maar.....Peter heeft een collega op z'n werk en die kent weer iemand bij de haven en die heeft wat belletjes gepleegd. Volgens hem gaat dat schip niet verder dan Trinidad en wordt onze container overgeladen op een ander schip. Van die rederij is het eerstvolgende schip wat aankomt 10 februari dus hij gokt dat onze container op dat schip staat. Maar het blijft allemaal giswerk. Vanuit Nederland is het verhuisbedrijf ook e.e.a aan het uitzoeken (zeggen ze...) en de plaatselijke agent doet ook zijn best maar voorlopig zijn onze spullen er nog niet.

Natuurlijk zijn er ergere dingen maar ik zou zooooooooo graag weer eens in m'n eigen bedje liggen....of op de bank neerploffen.....of geen holle bomen-holle bomen meer in het huis horen ;-))

Maarrrr: we hebben internet! En alhoewel het af en toe wegvalt vind ik het toch heel leuk om alles weer te volgen.....

Wordt (hoop ik) vervolgd....

Toch lukt het om de kamer vol te krijgen met alleen twee luchtbedjes, let op Owen's aftelkalender boven z'n bed ;-(((