Na A en B.......

komt diploma C!!!!! Vorige week zaterdag mochten Owen en Liam beiden voor diploma C zwemmen. Owen was na z'n A en B ooit doorgegaan voor z'n zwemvaardigheidsdiploma's en de C overgeslagen dus kon hem nu samen met Liam "even" doen. Liam had nog erg last van z'n oren maar met nieuw aangemeten zwemdoppen wilde hij toch nog wel voor de laatste keer de hoekduik en onder water zwemmen "dat doet heel zeer, hoor en als ik m'n C heb doe ik het echt nooooit meer, hoor!!!". Het ging gelukkig allemaal prima :

Mooie hurksprong van Liam en ook Owen hield hier nog even z'n haar droog....

Liam droogt ondertussen ook bijna niet meer op, zodra hij water ziet wil hij erin ;-). Helaas is het gaatje in z'n trommelvlies is nog steeds groot en de kalkaanslag erachter ook maar de KNO arts wil het voorlopig toch aankijken. Over 4 weken moeten we weer terug en dan gaat hij ook een gehoortest doen. Hij mag ook niet meer zonder z'n zwemdoppen zwemmen en heeft ook een speciale supercoole zwembril met brede randen die over z'n oren vallen (zodat die doppen er dus niet uit kunnen vallen). Het gevolg is wel dat hij in het water nu helemaal niets meer hoort dus als hij te ver de zee ingaat moet een van ons er helaas ook in :-). Gelukkig is oma er ook nog dus Liam houdt haar goed fit in het zwembad..haha..

Wat doen we nog meer om een beetje fit te blijven? We lopen als echte Antillianen zo min mogelijk. De winkeltjes zitten hier niet bij elkaar in een soort van winkelcentrum maar zijn verspreid. Ondanks we in Nederland gewoon zouden oversteken en dus lopen, stappen we hier van winkel tot winkel in de auto.......integreren heet dat, he :-) :-). Maar daarentegen heb ik vanochtend heel vroeg met Peter hardgelopen! Jaja, we moesten wel al om half 8 beginnen anders is het gewoon veel te warm. Ik vond het nu ook al snel erg warm maar dat kon ook komen doordat ik meer dan een half jaar niet heb hardgelopen natuurlijk....
Voor de rest is het toch wel zwemmen en iets nieuws: waterballonnen-gevechten houden! Dat is leuk, joh! Elkaar achterna rennen en proberen zo vaak en hard mogelijk te raken.....

Vorige week vrijdag was oma jarig en kon ze dus voor het eerst haar verjaardag op Curacao vieren. Het begon 's morgens al goed met twee zingende kinderen aan haar bed.

Nadat ze de kadootjes had uitgepakt, moesten we ons haasten want de kinderen moesten gewoon naar school. Natuurlijk hebben we 's middags en 's avonds de verjaardag weer verder gevierd met taart en heerlijk uit eten bij Hook's Hut.

Je kunt daar een tafel op het strand reserveren en zit dus lekker met je voeten in het zand te genieten van de zonsondergang.....

Ook hebben we vaderdag natuurlijk niet overgeslagen. Peter werd gewekt met een ontbijtje bestaande uit een warm croissantje met veel soorten witte chocolade.

De jongens hadden zich speciaal in een nieuw Barcelona shirt gestoken en Peter kreeg, naast een mooi zelfgemaakt memo-bord van Owen en een handige zonneklep van Liam, ook een supercool shirt van Barca.

Voor m'n moeder gaat de laatste anderhalve week alweer in..... We hebben haar nog allerlei dingen en plaatsen op het eiland laten zien. Natuurlijk naar Shete Boka: de superhoge golven die kapot slaan tegen de rotsen. Het blijft een mooi gezicht.

De jaren gaan wel tellen voor oma dus ze had soms een steuntje in haar rug nodig ;-)

Gelukkig namen we genoeg tijd om even bij te tanken op een van de plekken met een geweldig mooi uitzicht:

Ook van de beestjes waar ze in het begin van schrok ( er loopt van alles rond hier: hagedissen, gekkootjes (plakki-plakki, zoals ze ze hier noemen), landkrabben, honden, geiten en leguanen. Maar van de laatstgenoemde is ze niet meer bang. sterker nog: ze durft er gewoon op te zitten...haha...

Ook het centrum van Willemstad heeft ze nu in de ochtend , middag en by night meegemaakt.....De pontjesbrug blijft natuurlijk wel heel leuk om op te lopen.

De laatste schoolweken van de jongens waren ook druk met van alles: veel afscheids- en verjaardagsfeestjes en ook nog een sportdag. Vorige week donderdagavond was de musical van groep 8 en daarna gingen alle kinderen die dit jaar van school afgaan omdat ze weer terug naar Nederland verhuizen (of naar Duitsland, Engeland, Belgie of zelfs Kenia hoorden we...) hun afscheidslied zingen......Owen vond het helemaal NIET leuk: er gaan 7 vriendjes van hem uit de klas weg. Hij heeft z'n eerste traantje erover dan ook op die avond weggepinkt...De sportdag was afgelopen woensdagochtend en ik mocht helpen bij de waterestafette. Het leukste spel want je kon lekker nat worden en dat werden we dan ook ;-)). Maarrrr: afgelopen vrijdag was het dan echt zover: om 7.15 gingen ze voor het laatst voor de vakantie naar hun klas. Ik kon amper m'n koffie thuis opdrinken want om 10.00 uur mochten ze alweer gehaald worden. Eerst bij Liam: hij kwam huilend naar buiten want hij was z'n armbandje van Charlotte verloren. Hij had hem netjes in een zakje gedaan maar in de chaos van het laatste-dag-opruiming wist hij niet meer waar het zakje was. Ik heb hem nog helpen zoeken, zelfs de prullenbak heb ik doorgespit...brrr... maar hij was onvindbaar. De meester wilde hem nog een fijne vakantie wensen met een high-five maar Liam liep hem snikkend voorbij.....Op naar Owen's klas : daar stond alleen nog maar Owen met z'n juf. Iedereen was ondertussen al weg (daaahaag ouders: helaas heb ik jullie geen gedag meer kunnen zeggen ;-((( en Owen stond te snikken. Ook de juf hield het niet droog: zij heeft 6 jaar gewoond en gewerkt op het eiland en gaat nu naar Duitsland verhuizen dus voor haar was het ook een rare dag. In de auto barstte Owen helemaal in tranen uit en miste hij iedereen zoooohoooo.....Kortom: de vakantie is begonnen! :-)

Ze hadden beiden trouwens wel een supergoed rapport en zijn na 2 dagen wel weer een beetje bijgetrokken, hoor. Dat kan toch ook niet anders als je op zo'n prachtig eiland woont....

Ook Peter en ik maken gebruik van oma's aanwezigheid: we zijn al een paar keer met z'n tweetjes op pad geweest en dat is best gezellig na ruim 6 maanden met z'n viertjes te zijn geweest :-). We hadden ook een rondleiding met collega's van Peter's werk bij het nieuw te bouwen Hyatt hotel. Peter's bedrijf financiert de hele boel, vandaar. We werden rondgereden met een bus en de projectmanager vertelde enthousiast over het hele project. Vooral over de golfbaan was hij erg enthousiast dus als iemand wil weten met welke club hij moet slaan of hoeveel yards de green is......roep maar ;-)). De kamers worden ook erg mooi. Er was een voorbeeldkamer ingericht en we weten zelfs welke kussens en lampekappen er nog gaan veranderen, de staaltjes zagen er mooi uit.....Het geheel moet in december af zijn en volgens hem ging dat wel lukken. Ik weet wanneer ik mijn mond moet houden...haha....We hebben nog gevraagd of we tegen die tijd een nachtje mogen komen proefslapen dus wie weet..... Afgelopen vrijdag zijn we naar de Comedy Train geweest. Howard Komproe praatte de boel aan elkaar en er waren nog 3 cabaretiers waarvan ik er maar eentje heb onthouden : Peter Pannekoek (en dat is z'n echte naam....hihi). We zaten in een openlucht theater en hebben erg gelachen! Het ging voor een groot gedeelte over het leven op Curacao en dat was erg herkenbaar.

Ik zit trouwens ondertussen naar het BVN weer te kijken en zie dat er in Nederland een soort van hittegolf aankomt dus dat wordt smeren! Ik ga ook veel strand zien de komende week, jammergenoeg moet Peter wel werken dus hij kan pas 's avonds met een Coronaatje aan het zwembad genieten.... Geniet ervan en als ik geen blog meer vul voor bij jullie de vakantie begint: een heeeeeeeeeeele fijne vakantie allemaal! Bon Siman! (=fijne week, wordt hier op maandag overal toegewenst...)

Groetjes van ons allemaal en ook van fietsenstalling Liam

Oma is er!

Eindelijk weer nieuws vanuit Dushi Korsou! De afgelopen twee weken zijn omgevlogen omdat m'n moeder hier op vakantie is. Ik heb weinig tijd achter de computer doorgebracht en daardoor niet veel mailtjes beantwoord, sorry! Nu dan toch snel een korte update (met veel foto's: zo lijkt het toch nog wat ;-)) Vorige week zaterdag stonden Owen en Liam op met de vraag "hoelang nog????". Ze hadden de laatste 10 dagen al op een aftelkalender afgestreept en vandaag was het eindelijk zover: Oma komt!! Ze zou rond half 7 ''s avonds landen dus ze hadden nog een lange dag voor de boeg ;-). We hielden ze bezig met het klaarmaken van de kamer, logeerbed neerzetten, zeepjes en shampootjes neerleggen, boekjes op bed en Owen kwam zelfs met een Sylvester-knuffel, verkleed als Tweety ("' omdat oma Tweety zo leuk vindt..."). Daarna hebben ze een groot welkom-blad gemaakt met "Bon Bini Omi" en toen was het toch al 10 uur 's morgens...haha....

Uiteindelijk zaten we rond 6 uur te eten toen, iets te vroeg, om kwart over 6 het Martinair vliegtuig overvloog

"jahahahaha....daar is omaaaahaha..." en we toch nog een beetje haastig in de auto sprongen om naar het vliegveld te rijden. Gelukkig is dat maar een ritje van 10 minuutjes en het vliegveld is klein dus we konden nog even wachten zodat Liam z'n voortand er nog even uit kon halen......

Maar...het wachten werd beloond want daar kwam ze, zittend en zwaaiend als de Koningin!

Na veel knuffels

en door elkaar gepraat en een sigaret (van oma dan, he ;-)) gingen we snel op weg naar huis waar uit de koffers verschillende verrassingen kwamen. Lief dat jullie allemaal aan ons denken, hoor! Daarna struikelden de jongens over hun woorden om alles te vertellen en te laten zien en gingen we allemaal laat naar bed. En nu hebben ze oma alles verteld en laten zien: hun school, klas, juf en meester, hun zwembaden met zwemles en trainingen, "onze" supermarkten, hun vriendjes, "onze" straat, buurt, wegen, restaurantjes, terrasjes en natuurlijk de heerlijke stranden!

Ook is het superleuk om met oma wedstrijden in ons zwembadje te doen

( "ik geef je wel een voorsprong, hoor omi..."), te laten zien hoe geweeeldige sprongen je kunt maken,

te kaarten, spelletjes te doen,

te knuffelen met oma,

moppen te vertellen.....(Ken je die van die breedbekkikker? :-):-)

enzenz.... Kortom: oma komt tijd te kort! :-)

Heeeeel soms heb je even geen tijd voor oma en moet je wel even uitrusten natuurlijk.....

Voor de rest zijn we nog naar de Feria Rotary geweest. Ieder jaar is dat een groot feest in Willemstad, georganiseerd door de plaatselijke Rotary-club. Er wordt van alles verkocht ( waar de mensen 's nachts al voor in de rij schijnen te gaan staan) en er zijn allerlei spelletjes voor de kinderen te doen. Owen en Liam hebben dus gespijkerpoept (jaja), penalty-geschoten, blikken gegooid, touwtje getrokken, gegolfd, paal geklommen, reuze sjoelbak gespeeld enzenz....En: het leukste vergeet ik bijna: ze mochten mee achterop met een ritje op een motor! Cool! :-)

Er werden ook loten verkocht voor het goede doel en volgens de meneer die ze verkocht, hebben wij het winnende lot dus we hebben vast plek gemaakt in de tuin voor de mooie witte pick up;-)....

Ook "ontspannen" Owen en Liam zich nog wel eens bij de buurtjes.....Gelukkig hangt de t.v. buiten want vooral bij Liam kan de temperatuur tijdens het spelen hoog oplopen hihi....

Gelukkig mag Liam weer zwemmen maar dat moet helaas wel altijd met zijn zwemdoppen. We moeten over 3 weken terug naar de KNO arts en ondertussen z'n linkeroor blijven druppelen. De ontsteking aan de rechterkant is helemaal weg maar aan de linkerkant zit nog steeds een enorm (ik mocht meekijken met de microscoop met camera....cool joh..) gat in z'n trommelvlies. Erachter zit klakaanslag en hij wil over 3 weken bekijken of het beter is anders moet dat verwijderd worden. Wij gaan er nog maar van uit dat het allemaal goed komt en Liam is allang blij dat hij weer mag zwemmen (lees: is het water niet meer uit te slaan :-)).

Nog maar twee weken en dan begint de zomervakantie. Tot die tijd genieten m'n moeder en ik van ontbijtjes buiten de deur, af en toe een brunch buiten de deur en vooral veel koffie drinken buiten de deur...... Ook de winkeltjes worden niet overgeslagen en ondertussen gaan de boodschappen e.d. ook gewoon door natuurlijk........druk-druk;-) dat is dus de reden dat ik niet veel tijd achter de computer doorbreng hahaha.....O ja, ik moet van mijn moeder ook aan iedereen de groetjes doen en ze weet niet zeker of ze weer het vliegtuig opstapt, hoor.......maar ik weet zeker dat Peter haar wel een handje wil helpen :-):-) Ayo!!!!