....is een woord wat hier voor van alles gebruikt wordt....Dushi zoals in "liefje, schatje" maar ook Dushi Korsou om het "mooie, schitterende" Curacao aan te duiden. Je spreekt het trouwens uit als Doesjie en wij gebruiken het inmiddels ook voor van alles ;-). Het Papiamentu is een best moeilijke taal vind ik, vooral omdat ik er weinig woorden van herken. Het is een mengelmoes van het Spaans/Portugees en eigen woorden. Op zich is de grammatica best wel te doen, er bestaan niet veel vervoegingen enzo. Ook is het Papiamentu wat op Curacao gesproken wordt weer anders dan het Papiaments, wat op Aruba gesproken wordt. De taal schijnt ontstaan te zijn door de slaven die onderling een eigen taal wilden spreken. Ik ben nog niet ver gekomen in de geleende cursus maar groet iedereen in de winkels met "Bon Dia"! En als ik geld terugkrijg zeg ik netjes "Danki!" en als ik de winkel weer uitloop roep ik "Ayooo!" en krijg vaak een "DOEIIII" terug.....haha...Ik vind het wel leuk de taal een beetje te kennen dus hier komt een stukje:
Bon Dia, Mi nomber ta Petra. Kon ta bo nomber? Mi ta biba na Kashutuin. Unda bo ta biba?
Mi ta sina papiamentu. Kon ta bai? Mi ta bon. Ami tambe ta bai landa. Te Aworo!!
Ayo! Zooooo en wie als eerste de vertaling stuurt neem ik mee voor een heerlijk cocktailtje (of heeeerlijk ijs!) hier op het strand......wel zelf komen halen natuurlijk, he! haha....
We zijn inmiddels alweer over de helft van de schoolvakantie. Mijn moeder is twee weken geleden weer naar huis gevlogen. Zij heeft het heel leuk gehad en voor de liefhebbers heb ik voor haar een fotoboek gemaakt van de mooiste momenten :-). Toen ze wegging huilden de kinderen dikke tranen......Ze was hier natuurlijk ook 6 weken geweest dus ze moesten weer even wennen om zonder oma te zwemmen en spelletjes te doen. Gelukkig gingen ze de week erna op vakantie-waterkamp. Ze hebben hier op het eiland allerlei vakantieplannen. De kinderen kunnen op zeilkamp, knutselkamp, paardrijkamp, voetbalkamp, surfkamp, Sea-Aquariumkamp enzenz....en dus ook op waterkamp. Ze begonnen 's morgens om 8 uur (en het is ongeveer 40 minuten rijden dus dat was vroeg op in de vakantie) en het duurde tot 1 uur. Ze hebben het enorm naar hun zin gehad. Wij gaan dit jaar niet op vakantie (jaja: ik weet het: we zijn het hele jaar al op vakantie...) maar Peter heeft niet zoveel vrij en voor de kids was het dus toch leuk om met leeftijdgenootjes lekker een vakantiegevoel te hebben. Ze hebben een sportdag gehad,
gekano-od, veel balspellen gedaan,
getekend en geknutseld en last (maar zeker niet least!) mochten ze op de banaan!! Jeweetwel: met zo'n jetski ervoor en dan zo'n banaan erachter en dan zjoeefffff....over de zee en een paar keer eraf vallen......cool! Tussendoor wat eten, veel drinken en dan weer gaaahaaan....met die banaan ;-).
Daarnaast had Peter 2x 2 dagen vrij genomen dus hebben we echte vakantiedingen gedaan. We zijn meegeweest met een wandeling bij landhuis Ascension. Om het landhuis ligt een enorm natuurgebied waar we dus met een gids doorheen geleid werden. Ondertussen vertelde de gids van alles over allerlei dieren, struiken en bomen en dat was allemaal erg interessant om te horen.
Ook hebben we schildpadden in het wild gezien en veel gehoord over de vogels (leuk nu te weten welke vogels er in onze tuin te zien zijn en hoe ze leven).
Toen het begon te schemeren moesten we nog flink doorlopen om net in het donker het laatste stukje bos uit te zijn..... Aangekomen bij het landhuis stond er nog een heerlijk buffet klaar en er was zelfs "live"muziek met een meneer die als repertoire niets te veel was: van Andre tot Elvis, van disco tot house en ok nog alles wat daar tussen zit......haha.... Het was ook leuk om nieuwe mensen te ontmoeten en weer andere verhalen aan te horen. We zijn ook lid geworden van het Sea-Aquarium. Dat is dus een soort van Dolfinarium op z'n Curacao-s.......en dat wil zeggen dat het allemaal wat kleinschaliger en gemoedelijker is.
Owen had geluk en mocht direct meehelpen de haaien te voeren brrrr....Voor de rest hebben ze veel vissen (duh) in aquariums en aanraak-bakken waar je bijvoorbeeld een zeester of zeekomkommer kunt aanraken. Ook hebben ze zeeleeuwen. Eentje ervan heeft een jonkie en we hebben een middag op de brug naar ze staan kijken. Vader brult naar kleintje, moeder komt erbij, vader zwemt een rondje, kleintje probeert op rots te klimmen maar valt er elke keer af, moeder brult, vader komt even kijken, kleintje plonst het water weer in enzenz......Erg leuk!
Ook zijn er dolfijnen! En daar heb ik dus de andere helft van de dag doorgebracht: wat een schitterende beesten zijn dat toch, he.....Ik vind het helemaal geweldig om op een muurtje daar te gaan zitten en dan maar kijken hoe ze zwemmen en springen en zwemmen......noem het een tic ;-). Dan kijk ik naar de verzorgers en kan alleen maar denken"Dat wil ik ook!". Jammergenoeg kun je geen parttime dolfijnentrainster worden.......maar ja: ik heb begrepen dat als je maar vaak genoeg zegt "ik wil het" dat het dan vanzelf komt (the Secret, ik heb veel gelezen de laatste tijd).. ikwilhet-ikwilhet-ikwilhet.....haha..... Het goede nieuws is wel dat je met dolfijnen kunt zwemmen en van alle vakantiegangers die bij ons komen logeren, heb ik al begrepen dat ze dat (natuuuuurlijk!!) willen. En, omdat wij nu lid zijn, krijgen zij korting bij het boeken ervan.....Nog meer redenen om bij ons langs te komen, toch? Vorige week hebben we ook een kano gehuurd bij Santa Cruz. Daarmee kun je de zee op en langs allerlei grotten (met vleermuizen) en verlaten strandjes. De verhuurder keek naar ons en naar de kids en zei toen dat we wel met z'n allen in 1 kano mochten omdat de zee best ruw was. We hebben wel vaker gekano-ed en dachten dat het wel mee zou vallen maar goed: spreek de plaatselijke bevolking nooit tegen, he....Drinkkan mee, fototoestel in het waterafstotende tonnetje, petten vastmaken en de zee op. Wat waren we blij dat we niet eigenwijs geweest waren, zeg!! Het was al moeilijk met de golven en stroming een goede kant op te gaan: 'ik zeheg toch rehechts!!!!" en om een beetje heel aan te komen bij de grotten zonder te pletter te slaan tegen de rotsen.... Wel ontzettend cool om te doen met zo'n kletsende kano tegen de rotswand, 'm proberen een heel klein strandje op te slepen.....en proberen overeind te blijven.
Toen we dachten dat het best wel goed ging kwam er een enorme golf en baf! lagen we zo ondersteboven in het water! We wisten niet dat Liam z'n zwemdiploma C zo snel nodig zou hebben haha... Gelukkig hadden we alle spullen vastgebonden aan de kano en het fototoestel zat veilig in een waterdichte kan dus...hop... kano overeind, Liam als eerste weer heel cool klimmen de kano in, daarna Owen (gaaaf he , mam!) toen ik (Peter aan de andere kant van de kano hangen) en als laatste klom hij er zelf weer min of meer soepel in (wij tegenhangen terwijl we door de golven alle kanten opgingen...). Wat een avontuur! Daarna kwamen we op een strandje Lagun aan waar we bij de plaatselijke Snek even een hapje hebben gegeten en op adem zijn gekomen.
Volgens Peter hadden we terug wind mee dus vol goede moed stapten we de kano weer in. Het eerste stukje leek inderdaad met de wind mee te gaan maar toen we net op weg waren trok de wind er een extra tandje bij en draaide ook nog even om........Afijn: om een lang verhaal kort te maken, we waren blij het strand van de kano- verhuurder weer te zien. De man zei ons ook dat hij niet veel meemaakte dat mensen zo ver gingen en dat de blauwe grotten de andere kant op veeeeel dichterbij waren, fijn! De volgende dag had ik nog spierpijn in mijn bovenarmen en benen, de kinderen hadden nergens last van zeiden ze (nee gek, he, als je alleen de eerste 5 en de laatste 5 minuten heb geroeid en voor de rest alleen maar goede aanwijzingen hebt gegeven "volgens mij gaan we niet helemaal rechtdoor, hoor" of "het lijkt wel of we niet vooruit maar achteruit gaan...";-)) Ach ja, maar het was wel supercool begrepen we van ze.
Over een uurtje of 2 gaan we Sanny en Fleur van het vliegtuig halen: onze volgende vakantiegangers! We hebben vorige week de vliegtuigen gespot (ook een erg leuke bezigheid).
Je kunt hier vrij dicht bij het vliegveld komen en met wat drinken en een snoepje erbij zijn de kinderen (en Peter!) wel even zoet.
Leuk om alle grote en heel kleine vliegtuigen van zo dichtbij te zien. Nu gaan we er maar eentje van dichtbij zien en als we hem hier zien overvliegen, gaan we op weg.
We gaan weer verder genieten van de laatste vakantieweken en van de visite, jullie ook allemaal een hele fijne vakantie en we mailen! :-):-) Ayo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten